Archiwa tagu: ortodonta Toruń

Medycyna

Leczenie wad zgryzu Toruń

Ortodonta zajmuje się leczeniem wad żuchwy oraz niewłaściwości i krzywizn zębowych. Co trzeba wiedzieć? Wada zgryzu polega na niewłaściwym ulokowaniu zębów lub szczęki, co z kolei prowadzi do znaczących problemów wad wymowy, zniekształcenia twarzy – oddziałując niekorzystnie na wygląd i będąc źródłem kompleksów w późniejszym wieku. Przebieg poprawy wady zgryzu jest długotrwały i trwa zazwyczaj około 2 lat.

Przyczyny powstawania wad szczęki

Wady zgryzu grupuje się na wrodzone i nabyte. Do zniekształcenia szczęki może dojść już we wczesnym rozwoju dziecka, jeszcze w trakcie ciąży, jednak zwykle są to złe przyzwyczajenia dzieci. Ciągłe ssanie kciuka czy źle dopasowanego smoczka, gryzienie przedmiotów (na przykład twardych zabawek), zgrzytanie zębami, czy oddychanie przez usta wpływa na zniekształcenia szczęki. Także złe układanie dziecka podczas karmienia piersią, może oznaczać kłopoty. Na pierwszą wizytę kontrolną warto zaprowadzić dziecko w wieku około 7 lat. Dzięki temu ortodonta wcześnie wykryje możliwe zmiany i zatroszczy się o odpowiedni rozwój dziecka.

Dlaczego wizyta u ortodonty jest przydatna?

Nieleczenie albo ignorowanie wady doprowadza do jej natężenia, a to z kolei zwiększa ryzyko seplenienia i krzywizny zębów oraz może powodować niedogodności w spożywaniu pokarmów, a także oddychaniu. Nieodpowiedni układ szczęki sprawia bóle zębów, ich rozchwianie lub przedwczesne wytarcie. Sprzyja to także kumulowaniu kamienia nazębnego i może prowadzić do tworzenia się chorób dziąseł, próchnicy, czy paradontozy.

Rodzaje wad zgryzu

Tyłozgryz – najczęściej występująca wada zgryzu. Dolne zęby ukryte są za zębami górnymi, przy czym zęby przednie nie stykają się wzajemnie. Zdarza się, że górne siekacze pochylają się w stronę górnej wargi, a twarz wykrzywia się poprzez cofnięcie żuchwy.

Przodozgryz – w tym przypadku to dolne zęby zachodzą na górne. Powstaje widoczne przemieszczenie brody na przód.

Zgryz krzyżowy – zarówno zęby dolne jaki i górne, zachodzą na siebie nieregularnie na niektórych odcinkach lub w całym łuku zębowym.

Zgryz głęboki – górne zęby zachodzą i przykrywają 2/3 wysokości zębów dolnych. Wpływa to na utratę symetrii twarzy ze względu na skrócenie dolnego odcinka. Tak rozstawione zęby nadmiernie się ścierają,  co prowadzi do chorób dziąseł i przyzębia.

Zgryz otwarty – zęby wcale nie stykają się ze sobą. Wada utrudnia w żuciu pokarmu, a także w poprawnej wymowie – zwłaszcza spółgłosek przedniojęzykowo zębowych (t, d, s, z, dz, c, n, ł). Zgryz otwarty powoduje wydłużenie twarzy i niedorozwój szczęki.

Stłoczenia zębów – pojawiają się wtedy, gdy zęby mają nieodpowiedni rozmiar w stosunku do zębodołów. Wychodzą przechylone lub w złych położeniach, ze względu na brak przestrzeni w jamie ustnej.

Zęby odseparowane – pomiędzy zębami pojawiają się widoczne odstępy, wynikające z nadmiaru miejsca w żuchwie.

Jak skorygować wady zgryzu? Kiedy zalecany jest ortodonta?

Leczenie wady zgryzu zazwyczaj rozpoczyna się od momentu wyrżnięcia zębów stałych, czyli około 11 roku życia, choć ortodonci zalecają zadbanie o odpowiedni zgryz w każdym wieku. Szczęki dzieci są znacznie bardziej plastyczne, niż szczęki osób dorosłych, dlatego leczenie jest prostsze i zmniejsza się ryzyko bólu lub powikłań, jednak korekcja zębów jest możliwa dla każdego.

Rodzaje aparatów ortodontycznych

Aparaty na zęby dzielą się na stałe — przytwierdzane do zębów specjalistycznym klejem oraz ruchome — możliwe do samodzielnego zdejmowania. Aparaty ruchome są częściej stosowane u dzieci, niż u dorosłych.

Aparat tradycyjny, metalowy — siłą, która koryguje wadę, jest w tym przypadku łuk sczepiony z metalowymi zamkami, które przykleja się do poszczególnych zębów i przytwierdza za pomocą ligatur ortodontycznych. Dla uatrakcyjnienia, szczególnie dla młodszych pacjentów, istnieje możliwość wyboru wielokolorowych ligatur. Dla dbających o większą estetykę możliwe są warianty z zamkami ceramicznymi, porcelanowymi, szafirowymi lub kryształowymi, które są niewidoczne na tle zębów. Sprawdzają się zwłaszcza u posiadaczy białych zębów.

Aparat lingwalny — zakładany jest odwrotnie niż ten tradycyjny, bo od wewnętrznej strony jamy ustnej. Projektowane są dla każdego pacjenta indywidualnie i usuwają wstyd związany z noszeniem aparatu na zębach, bo ten jest niewidoczny. Wadą tego aparatu jest początkowa trudność wyraźnego mówienia.

Aparat samoligaturujący — ten rodzaj aparatu ortodontycznego wyróżnia się od innych budową. Łuk ortodontyczny przytrzymuje zestaw klapek, dzięki czemu drut jest ruchomy, a korekcja wady zgryzu trwa krócej.

Aparat Clear Aligner — to przezroczysta nakładka na zęby dopasowywana indywidualnie, która jest świetnym rozwiązaniem dla osób, które cenią estetykę. Aparat jest praktycznie niewidoczny, a dzięki możliwości zdjęcia go samodzielnie, jest łatwy w utrzymaniu higieny.

Ile kosztuje aparat ortodontyczny?

Ceny aparatów ortodontycznych są zależne od wybranego modelu. Najmniej pieniędzy pochłoną te tradycyjne. W ich przypadku ceny za jeden łuk rozpoczynają się od 1200 złotych. Nowsze rozwiązania, bardziej komfortowe – niemetalowe czy przezroczyste — są znacznie bardziej kosztowne. Ich ceny wahają się od 3 do 6 tysięcy. Cena najdroższych aparatów ortodontycznych może przekraczać 10 tysięcy .  Aparaty na zęby są też dostępne w formie kredytu. W koszt leczenia trzeba także wliczyć koszty wizyt kontrolnych, których ilość jest współzależna z czasem leczenia. Leczenie ortodontyczne może być finansowane przez NFZ dla pacjentów poniżej 12 roku życia i tylko w przypadku aparatów ruchomych.

Jak dbać o zęby podczas noszenia aparatu ortodontycznego?

Dbałość o jamę ustną  w trakcie leczenia jest niezwykle ważna. Aparat może początkowo przeszkadzać, ze względu na to, że znacznie łatwiej przyklejają się do niego resztki posiłku. Należy myć zęby po jedzeniu i unikać pokarmów, które mogą przyklejać się do zamków i powodować ich odczepienie. Z kolei twarde produkty mogą trwale uszkodzić aparat.

Czy aparat ortodontyczny przeszkadza w leczeniu zębów?

To, czy wolno naprawiać zęby w trakcie leczenia ortodontycznego, zdecydowanie ciekawi pacjentów, jacy zdecydowali się na aparat stały. Nie można zdejmować go samodzielnie, co oznacza po wystąpieniu problemów konieczna jest wizyta w gabinecie dentysty ortodonty. Na początku leczenia ortodontycznego każdy pacjent powinien zatroszczyć się o to, aby jego zęby zostały w pełni wyleczone. W taki sposób minimalizuje się ryzyko dodatkowych wizyt naprawczych w czasie noszenia aparatu na zęby. Na dobrą sprawę nie ma przeciwwskazań do leczenia zębów, kiedy pacjent ma aparat stały na zęby.

Korzystanie z aparatu na zęby wiąże się większą potrzebą dbania o zęby. Ze względu na zamontowane na powierzchni zębów oraz pozostałe fragmenty konstrukcji aparatu , usuwanie resztek i osadów jedzenia jest trudniejsze. Ze względu na to pacjenci leczący się ortodontycznie muszą dokładniej czyścić zęby, zwłaszcza w okolicach aparatu na zęby. Zapominanie zasad higieny w tym okresie, może sprawić, że na wcześniej wyleczonych zębach pokażą się zmiany próchnicowe. W tej sytuacji należy zapisać się na wizytę w gabinecie stomatologa. Lekceważenie psucia się zębów z uwagi na aparat ortodontyczny może spowodować negatywne skutki. Próchnica bez trudu przenosi się na kolejne zęby, dlatego lepiej wyleczyć problem.

Leczenie w czasie noszenia aparatu jest możliwe. Jeśli aparat utrudnia dotarcie do popsutego zęba, można go zdjąć na czas leczenia. Ten zabieg nie przeszkodzi w skuteczności ortodontycznego leczenia.

Gabinet ortodontyczny

Medycyna

Zabiegi stomatologiczne

Resekcja wierzchołka korzenia

Ten zabieg jest wykonywany, kiedy nie ma możliwości powtórzenia leczenia kanałowego albo kiedy zmiany okołowierzchołkowe mu się nie poddały. Leczy on rozwinięty stan zapalny, którego symptomami mogą być dokuczliwe bóle, nasilające się podczas nagryzania. Towarzyszy im obrzęk polika, obecność uwypukleń na dziąśle i czasami nawet gorączka. Do zapalenia dochodzi w wyniku reakcji organizmu na bakterie, gromadzące się w kanale korzeniowym. Resekcja precyzyjnie oczyszcza kanał, poprzez usunięcie jego uszkodzonej części.

Przebieg zabiegu

Chirurg stomatologiczny na wstępie podaje znieczulenie miejscowe, dzięki czemu zabieg jest zupełnie bezbolesny. Dyskomfort i lekkie bóle pojawiają się dopiero z czasem, ze względu na gojenie się rany, powstałej na skutek otwarcia tkanki miękkiej w okolicy korzenia. Pozwala to na odsłonięcie kości i usunięcie zakażonej lub zapalnie zmienionej tkanki, wraz z wierzchołkiem korzenia. Następnie dla uszczelnienia, kanał wypełnia się stworzonym do tego cementem (MTA). Pozostałe ubytki kostne, wypełnia się biomateriałem. Na koniec chirurg stomatologiczny pokrywa to miejsce specjalną membraną. Po operacji zalecane jest używanie zimnych okładów i spożywanie chłodnych posiłków i napojów, najlepiej o rzadkiej konsystencji, aby nie nasilić krwawienia. Należy się również stosować do zaleceń i przyjmować wszystkie leki w zapisanych przez stomatologa dawkach.

Usunięcie ósemek

To popularny zabieg w chirurgii stomatologicznej. Dochodzi do niego, gdy pojawia się problem z zębami mądrości lub profilaktycznie za pozwoleniem stomatologa chirurgicznego. Ósemki pojawiają się około dwudziestego roku życia. Niekiedy jest to nieprzyjemne doświadczenie, z racji tego, że ich wyżynanie wiąże się z dotkliwym bólem. Problemem stają się jednak dopiero, kiedy zęby te wyżynają się krzywo lub jeśli nie ma dla nich miejsca. W takich sytuacjach pacjenci kierowani są na zabieg ekstrakcji. Ponadto czynnikiem może być ich niewłaściwe osadzenie w jamie ustnej, które grozi to niedokładnym czyszczeniem, a ono może doprowadzić do razwoju próchnicy. Profilaktycznie usuwa się je, gdy istnieje podejrzenie, że ząb będzie stwarzał problemy w przyszłości. Najlepszym wiekiem na usunięcie ósemek są okolice dwudziestego roku życia, ponieważ organizm jest wtedy w najlepszym stanie fizycznym i psychicznym. W tym wieku kości są już całkowicie rozwinięte i organizm lepiej radzi sobie zpowrotem do formy. Kiedyś zęby mądrości były człowiekowi niezbędne, jednak dziś spożywany pokarm uległ zmianie wraz z upływem czasu i tak naprawdę są one już niepotrzebne.

Wszczepienie implantu

Ekstrakcja wciąż wywołuje wśród pacjentów lęk, jednak dzięki rozwojowi technologii stomatologicznej nie zabiegu nie trzeba się bać. W celu zniwelowania bólu, chirurg stomatologiczny stosuje znieczulenie miejscowe, dzięki temu ekstrakcja przebiega zupełnie bezboleśnie. Nawet gdy czasami ząb wymaga rozcięcia na kilka części, aby móc łatwiej go wyciągnąć.

Bez względu na to, z jakiego powodu utracono zęby, warto zastanowić się nad wszczepieniem implantu zęba. Jest to potrzebne do przywrócenia prawidłowego stanu szczęki. Bez odpowiedniego nacisku dochodzi do jej zaniku. Implant zębowy wiernie odwzorowuje zęby naturalne. Dzięki tytanowemu korzeniu zachowuje wszystkie prawidłowości w jamie ustnej i jest w pełni akceptowany przez organizm. Implant nie tylko celnie odwzorowuje ząb, ale również wyglądem mocno go przypomina. Nakładka porcelanowa potrafi doskonale wpasować się kolorem w pozostałe zęby. Ponadto implantem zębowym można wymienić nie kilka zębów. W przeciwieństwie do protez ruchomych, implanty działają dokładnie tak samo, jak naturalne zęby. Dyskomfort towarzyszy jedynie przez krótki czas po zabiegu szczepienia implantu.

Przebieg zabiegu implantacji.

Jako pierwsze odbywają się dogłębne konsultacje z chirurgiem stomatologiem, ze względu na to, że każda żuchwa ma swoje własne zapotrzebowanie. Istotne jest, aby właściwie dobrać implant stomatologiczny, z tego powodu, że musi współgrać z otaczającymi go tkankami i kośćmi. Zabieg jest bezbolesny, ponieważ odbywa się przy miejscowym znieczuleniu i trwa zaledwie 30 minut. Implant jest zrobiony z dwóch części: tytanowego korzenia, który jest mocowany do kości oraz nakładki porcelanowej lub innego tworzywa, które przypomina kolorem i kształtem ząb naturalny.

Umów się na wizytę teraz w Esthetic dental Clinic Implanty Toruń

Wydłużenie korony klinicznej zęba

Ten zabieg może być wykonywany zarówno w celach typowo estetycznych, jak i leczniczych. Stosowany jest głownie na zębach górnych. Działa na zasadzie przedłużenia ich, czego wynikiem jest równy, idealny uśmiech. Może być to potrzebne do nałożenia aparatu ortodontycznego. Pomaga to też w odsłonięciu znacznej części korony zęba, co ułatwia walkę z próchnicą. Zęby wydają się dłuższe, dzięki zmniejszczniu tkanki budującej dziąsła. Zapobiega to też rozwojowi kolejnych chorób, dzięki większej powierzchni do czyszczenia. Zabieg nie wymaga powtórzeń, jest jednorazowy, a efekt utrzymuje się na stałe. Pacjenci zwykle decydują się na wydłużenie korony zęba, ze względu na to, że skutkuje to równym, pięknym i szerokim uśmiechem.

Przebieg zabiegu

Chirurg stomatologiczny wycina tkankę budującą dziąsła. Następnie można uzupełnić wszelkie braki w zębie przy użyciu korony porcelanowej lub podtrzymania wypełnienia. Całemu zabiegowi towarzyszy znieczulenie miejscowe. Mimo, że nie jest to trudna czynność, nadal jest to zabieg chirurgiczny, z którego mogą wynikać powikłania. Chirurg stomatolog udziela wszelkich wskazówek dotyczących troski o jame ustną, po wydłużeniu korony klinicznej zęba. Zaleca się spożywać płynne lub miękkie pokarmy oraz stosować okłady z lodu. Dodatkowo zostanie przypisana recepta na leki zatrzymujące ból.

Plastyka dziąseł

Nie wszyscy rodzą się z wspaniałym uśmiechem, bywa też tak, że dziąsła przesadnie przykryły zęby i to je głównie widać po uniesieniu warg. Ma to również miejsce na skutek ich opuchnięcia po zabiegach stomatologicznych, ale nie są to jedyne powody, zaliczane są do nich też np. nieodpowiednia higiena jamy ustnej, czy bruksizm. Jednak wszyscy marzą o tym, by podczas uśmiechania się ukazywały się doskonałe zęby, zamiast różowych dziąseł. Na szczęście jest na to dobry sposób, czyli plastyka dziąseł. Jednak nie jest przeznaczona ona jedynie estetyce, jest też wykorzystywana w przypadku próchnicy poddziąsłowej. Odsłonięcie dziąseł pozwala na jej dokładne wyleczenie.

Przebieg zabiegu

Dzięki znieczuleniu miejscowemu, zabieg jest bezbolesny. Chirurg stomatologiczny pozbywa się zbędnej części dziąseł. W następnej kolejności plastyka brzegu kości, pomaga zachować szerokość w nowej linii dziąsła. Po zabiegu niezbędna jest właściwa higiena jamy ustnej. Pacjent musi unikać szczotkowania zębów, ze względu na ryzyko pojawienia się silnego bólu, poprzez naruszenie gojącego się miejsca. Dla zminimalizowania opuchlizny można stosować specjalne płukanki ziołowe. Kolejne działania ukierunkują wizyty kontrolne u chirurga stomatologicznego. Nakieruje on na właściwą dbałość o higienę po zabiegu i pomoże wybrać odpowiednią szczoteczkę do zębów.

Usunięcie korzenia zęba

Jest to jeden z bardziej skomplikowanych zabiegów, którym zajmuje się chirurg stomatolog. Wykonuje się go, gdy korzenie zębowe zostają zarażone, a inne środki leczenia nie działają. Lekarz musi dokładnie sprawdzić w jakim stanie są korzenie i wtedy może stwierdzić potrzebę ich usunięcia. Dzięki temu blokuje się rozwój choroby. inną przyczyną usunięcia jest też korzeń, który przebił się powyżej poziomu kości. Nie powinien jednak wystawać bardziej, niż na jeden minimetr.

Przebieg zabiegu

Przed rozpoczęciem zabiegu podaje się znieczulenie miejscowe. Jest to konieczne, ponieważ aby dotrzeć do korzenia, chirurg stomatologiczny musi naciąć dziąsło, aby je otworzyć. Zdaża się, że korzenie są ze sobą złączone, wtedy niezbędne jest użycie piły żeby je rozdzielić. Zdarza się też, że konieczne jest przycięcie zęba. Wszystko uwarunkowane stopniem rozwinięcia choroby i scalenia korzeni oraz utrudnionego lub ułatwionego do nich dostępu. W pojedynczych wypadkach zabieg ten odbywa się pod narkozą, jednak dochodzi do tego tylko we właściwie zaopatrzonych klinikach i trudnych sytuacjach. Po zabiegu przez najbliższe dwie godziny trzeba wstrzymać się od spożywania posiłków i stosować zimne okłady. Zwiększa się wtedy ryzyko powstawania zakażeń, z tego powodu pacjent, w razie konieczności, dostaje przypisane antybiotyki i leki przeciwbólowe.

Usunięcie zęba zatrzymanego

Ząb zatrzymany, to taki, który miał problem w trakcie wzrostu. Nie widać go z zewnątrz, ponieważ tkwi pod błoną śluzową dziąsła. Utkwił w tkance kostnej lub w żuchwie. Brak miejsca jest najczęściej przyczyną zbyt ciasnego uzębienia, albo, jak w przypadku ósemek zwyczajnie się nie zmieścił. Pomimo tego, że nie jest widoczny, może przyczyniać się do dolegliwości bólowych i poważnych, patologicznych przekształceń w jamie ustnej. Do takich zmian należy np. dysfunkcja stawów skroniowo-żuchwowych, czy stłoczenie zębów siecznych. Oczywiście nie dojdzie do tego, jeśli taki ząb w odpowiednim momencie zostanie usunięty.

Przebieg zabiegu

Zabiegu dokonuje odpowiednio doświadczony chirurg stomatolog. Niestety jest on dość skomplikowany i może wiązać się z powikłaniami. Na wstępie należy odkryć zatrzymany ząb z kości, później przeciąć tkanki tak, aby ryzykować krwotoku. Służą do tego odpowiednie narzędzia. Po usunięciu zęba tamowana jest krew i chirurg zszywa rany. Po zabiegu zaleca się spożywanie tylko rozmiękłych posiłków oraz unikanie gorących potraw. Pacjent dostaje receptę na leki przeciwbólowe i antybiotyki strzegące przed zakażeniem. Zabieg ten jest związany z ryzykiem wystąpienia powikłań, na przykład uszkodzenie koron i korzeni zębów sąsiadujących. Może to skutkować do ich obumarcia. W zależności od miejsca, może też oznaczać np. ryzyko wytworzenia przetoki ustno-nosowej, w przypadku ekstrakcji trójek górnych.

Podcięcie wędzidełka

Ten zabieg najczęściej występuje u dzieci, zaleceniami do jego realizacji mogą być trudności z wymową, wysunięciem języka na brodę lub jego uniesieniem, utrudnienie przy przystępowaniu do ćwiczeń logopedycznych, a czasami ze względu na nadmierne ślinienie. Na te wszystkie czynniki mogą wpływać wędzidełka, których w jamie ustnej jest aż pięć. Najczęściej te wady są zauważane przez logopedę, to on wykrywa nieprawidłowości, dotyczące wymowy. Jeżeli ich powodem jest wędzidełko, nie jest on w stanie pomóc dziecku, dlatego kieruje pacjenta do chirurga stomatologa, który operacyjnie przytnie problematyczne wędzidełko. Po zabiegu natomiast zapobiegnie tworzeniu twardych blizn, nawet osobom, które nie doznały problemu z niepoprawną wymową. Zabieg jest jak najbardziej bezpieczny i nie zniechęca dzieci do wizyt u stomatologa. Mimo, że przebiega bez znieczulenia, jest bezbolesny. Krwawienie jest tak naprawdę minimalne, a zabieg krótki i łatwy. Dodatkowo nie wpływa on praktycznie na jakość życia codziennego i nie pozostawia dzieciom przykrych wspomnień. Jeśli któraś ze wspomnianych wyżej nieprawidłowości utrudnia życie osobie dorosłej, nie ma przeciwwskazań do wykonania zabiegu. Można zrealizować w każdym wieku, nieważne, czy pacjent ma 5, czy 30 lat.

Usunięcie zęba mlecznego

Zęby mleczne wbrew pozorom są bardzo ważne, ponieważ to one szykują miejsce dla tych stałych. Nie należy ich zaniedbywać, ponieważ próchnica może przejść na ich następców. Ważne jest też, by nie usuwać ich zbyt wcześnie. Do ekstrakcji są dobre w momencie, gdy ząb stały, znajdujący się pod nim, wykształci 3/4 swojego korzenia. W w takim przypadku mleczak jest zębem przetrwałym, ponieważ zbyt długo zachował się w jamie ustnej. Jeśli nie wyleci w tym czasie samoistnie trzeba udać się do chirurga stomatologicznego, który oceni, czy ząb nadaje się do wyrwania. Pozostanie zęba przetrwałego w jamie ustnej może być przyczyną zapaleń lub przerostem dziąsła, to z kolei wiąże się z bólem i krwawieniem. Może to też poskutkować zmianą toru dla wyżynającego się zęba stałego, a to może spowodować krzywy zgryz w przyszłości. Jest to najczęstsza przyczyna usunięcia zębów mlecznych. Do pozostałych należy konieczność ekstrakcji poprzez zaniedbania i nieodpowiednią higienę, które przyczyniły się do powstawania próchnicy w stadium, które nie nadaje się do leczenia. Może to skutkować problemami w czasie wzrostu zębów stałych. Należy pamiętać, że usunięcie zęba w każdym wypadku powinna być ostatecznością. Nowoczesne technologie stomatologiczne pozwalają na ratunek nawet bardzo zaniedbanych zębów. Dlatego trzeba konsultować się z chirurgiem stomatologicznym, który udzieli wszelkich informacji.

Usunięcie zęba stałego

Współczesna technologia daje nam liczne możliwości leczenia zębów. Zdarza się jednak jest już na to za późno. W takim przypadku ostateczną metodą na uratowanie zdrowych zębów jest ekstrakcja chorego. Zapobiega to rozpowszechnianiu się próchnicy oraz innych chorób w jamie ustnej. Dzięki temu robi się też miejsce dla pozostałych zębów, jeśli są usytuowane zbyt gęsto. Bywa to konieczne przed założeniem aparatu ortodontycznego. Dawniej był to bardzo popularny zabieg, jednak w dobie rozwoju technologii stomatologicznej wykorzystuje się go w wyjątkowych sytuacjach. Zwykle najpierw podejmuje się wszelkie kroki służące ratowaniu chorego zęba.

Przebieg zabiegu

Wbrew pozorom sam zabieg nie jest tak straszny, jakby się wydawało. Chirurg stomatologiczny przed zabiegiem aplikuje znieczulenie miejscowe, dzięki czemu pacjent nie traci całkowitego czucia, a zabieg odbywa się bez bólu. Następnie zrywa więzadło okrężne otaczające ząb. Kolejną fazą jest zwichnięcie zęba tak, żeby zerwać włókna ozębnej, a ząb odłączył się od kości. Jeśli mamy do czynienia z większą ilością korzeni, często konieczne jest przecięcie zęba na kilka osobnych części, by uprościć wyciągnięcie. Po zabiegu następuje oczyszczenie zębodołu. Chirurg stomatologiczny starannie oczyszcza ranę i tamuje krew, a w wyjątkowych przypadkach umieszcza szwy. Ból może dawać o sobie znać jeszcze przez kilka dni po zabiegu, ze względu na głębokość rany.

Stomatolog Toruń cennik

Umów się na wizytę:

Esthetic Dental Clinic Toruń

Ortodonta Toruń

Medycyna

Ortodonta

Ortodonta pracuje nad naprawą wad zgryzu oraz nieprawidłowości i krzywych zębów. Co dobrze wiedzieć? Wada zgryzu opiera się na nieprawidłowym umiejscowieniu zębów lub szczęki, co z kolei przysparza poważnych problemów z wymową, zniekształcenia twarzy – oddziałując niekorzystnie na wygląd i będąc źródłem niskiej samooceny w późniejszym wieku. Proces leczenia wady zgryzu jest długi i pochłania zwykle około 2 lat.

Przyczyny powstawania wad zgryzu

Wady zgryzu grupuje się na wrodzone i nabyte. Do deformacji żuchwy może dojść już we wczesnym rozwoju dziecka, jeszcze w trakcie ciąży, jednak zazwyczaj są to złe przyzwyczajenia maluchów. Nieustanne ssanie kciuka czy niewłaściwie wyprofilowanego smoczka, gryzienie przedmiotów (na przykład twardych zabawek), zgrzytanie zębami, czy oddychanie przez usta wywołuje zniekształcenia szczęki. Także nieodpowiednie układanie dziecka podczas karmienia piersią, może wywoływać kłopoty. Na pierwszy przegląd kontrolny dobrze zaprowadzić dziecko w wieku około 7 lat. Dzięki temu ortodonta w porę wskaże możliwe nieprawidłowości oraz zadba o prawidłowy rozwój dziecka.

Dlaczego wizyta u ortodonty jest potrzebna ?

Nieleczenie albo lekceważnie wady prowadzi do jej wzmożenia, a to z kolei natęża ryzyko seplenienia i krzywizny zębów oraz może powodować trudności w żuciu, a także oddychaniu. Zły układ szczęki powoduje bóle zębów, ich ruszanie się lub przedwczesne ścieranie. Sprzyja to też gromadzeniu kamienia nazębnego oraz może być przyczyną tworzenia się chorób dziąseł, próchnicy, czy paradontozy.

Rodzaje wad zgryzu

Tyłozgryz – najczęstsza wada zgryzu. Dolne zęby ukryte są za zębami górnymi, przy czym zęby przednie nie stykają się wzajemnie. Niekiedy górne siekacze są wykrzywione w stronę górnej wargi, a twarz odkształca się poprzez cofnięcie żuchwy.

Przodozgryz – w tym przypadku to dolne zęby zachodzą na górne. Powstaje widoczne wysunięcie brody na przód.

Zgryz krzyżowy – zarówno zęby dolne jaki i górne, zachodzą na siebie nieregularnie na niektórych odcinkach lub w całym łuku zębowym.

Zgryz głęboki – górne zęby zachodzą i przykrywają 2/3 wysokości zębów dolnych. Wpływa to na zniekształcenie twarzy ze względu na zmniejszenie dolnego odcinka. Tak umiejcowione zęby zbytnio się ścierają, co jest powodem chorób dziąseł i przyzębia.

Zgryz otwarty – zęby wcale nie stykają się ze sobą. Wada przeszkadza w żuciu pokarmu, a także w poprawnej wymowie – zwłaszcza spółgłosek przedniojęzykowo zębowych (t, d, s, z, dz, c, n, ł). Skutkiem zgryzu otwartego jest wydłużenie twarzy i niedorozwój szczęki.

Stłoczenia zębów – występują wtedy, gdy zęby mają nieodpowiedni rozmiar w stosunku do zębodołów. Wyrastają poprzekrzywiane lub w nieodpowiednich położeniach, ze względu na brak przestrzeni w jamie ustnej.

Zęby odseparowane – pomiędzy zębami pojawiają się widoczne odstępy, wynikające z nadmiaru miejsca w szczęce.

Jak poprawić wady zgryzu? Kiedy pomoże ortodonta ?

Korekcja wady zgryzu najczęściej rozpoczyna się od chwili wyrżnięcia zębów stałych, czyli około 11 roku życia, choć ortodonci zalecają zadbanie o odpowiedni zgryz w każdym wieku. Szczęki dzieci są znacznie bardziej plastyczne, niż szczęki osób dorosłych, a więc leczenie jest łatwiejsze i zmniejsza się ryzyko bólu lub powikłań, jednak korekcja zębów jest możliwa dla każdego.

Rodzaje aparatów na zęby

Aparaty na zęby dzielą się na stałe — mocowane do zębów specjalistycznym klejem oraz ruchome — możliwe do samodzielnego zdejmowania. Aparaty ruchome są częściej stosowane u dzieci, niż u dorosłych.

Aparat tradycyjny, metalowy — siłą, która prostuje wadę, jest w tym przypadku łuk scalony z metalowymi zamkami, które przykleja się do poszczególnych zębów i mocuje za pomocą ligatur ortodontycznych. Dla uatrakcyjnienia, szczególnie dla młodszych pacjentów, istnieje możliwość wyboru wielokolorych ligatur. Dla dbających o większą estetykę dostępne są warianty z zamkami ceramicznymi, porcelanowymi, szafirowymi lub kryształowymi, które są niewidoczne na tle zębów. Sprawdzają się zwłaszcza u posiadaczy białych zębów.

Aparat lingwalny — zakładany jest odwrotnie niż ten tradycyjny, bo od środka jamy ustnej. Wykonywane są dla każdego pacjenta indywidualnie i niwelują dyskomfort związany z noszeniem aparatu na zębach, bo ten jest niewidoczny. Wadą tego aparatu jest początkowa trudność wyraźnego mówienia.

Aparat samoligaturujący — ten model aparatu na zęby wyróżnia się od innych budową. Łuk ortodontyczny przytrzymuje zestaw klapek, dzięki czemu drut jest ruchomy, a korekcja wady zgryzu trwa krócej.

Aparat Clear Aligner — to przezroczysta nakładka na zęby dopasowywana indywidualnie, która jest świetnym rozwiązaniem dla osób, które cenią estetykę. Aparat jest praktycznie niewidoczny, a dzięki temu, że można go zdjąć samodzielnie, jest łatwy w utrzymaniu higieny.

Ile kosztuje aparat na zęby ?

Ceny aparatów na zęby są określane na podstawie wybranego rodzaju. Najtańszymi aparatami są te tradycyjne. W ich przypadku ceny za jeden łuk rozpoczynają się od 1200 złotych. Nowsze rozwiązania, bardziej komfortowe – niemetalowe czy przezroczyste — pochłoną więcej pieniędzy. Ich ceny wahają się od 3 do 6 tysięcy. Cena najdroższych aparatów ortodontycznych może dochodzić nawet do 12 tysięcy zł. Aparaty ortodontyczne są też dostępne w formie kredytu. W koszt leczenia trzeba także wliczyć koszty wizyt kontrolnych, których ilość jest związana z czasem leczenia. Leczenie ortodontyczne może być refundowane przez NFZ dla pacjentów poniżej 12 roku życia i tylko w przypadku aparatów ruchomych.

Jak dbać o aparat na zęby ?

Dbałość o jamę ustną w trakcie leczenia ma ogromne znaczenie. Aparat może początkowo przeszkadzać, ze względu na to, że znacznie łatwiej przyklejają się do niego pozostałości jedzenia. Należy myć zęby po jedzeniu i wystrzegać się pokarmów, które mogą przyklejać się do zamków i powodować ich odczepienie. Z kolei twarde produkty mogą trwale uszkodzić aparat.

Umów się na wizytę – kliknij link: Ortodonta Toruń cennik